Llegamos a la estación de bus de Bagan a las 6h de la mañana, después de hacer 9 horas en bus nocturno, o mejor dicho, en un congelador nocturno, porque vaya tela como llevan el aire... Supongo que será el mismo transporte para llevar pescado o para transportar pingüinos o algo así...
Después de esperar 2 horas en el hall del hotel para hacer el check in, por fín descansamos un par de horitas a gusto.
Una vez listos, alquilamos una super moto eléctrica en el hotel (que lo suyo le costaba a la pobre llevarnos...) y pusimos rumbo a los templos.
Cerca del hotel estaba el primero, Shwezigon Pagoda, donde una familia myanmareña nos pidió hacernos una foto con ellos, ya que se fijaron obviamente en nuestra belleza natural y nuestros esculturales cuerpos... XD
De camino a la siguiente pagoda, ya se podía ver el encanto de Bagan. Una zona totalmente llena de templos, que mires donde mires, encuentras varios, solo que cuando llevávamos 4 vistos, nos dimos cuenta que todos iban ser iguales, con formas muy similares, y con uno o varios budas dentro, sin nada especial a distinguir entre ellos, pero
Para la puesta de sol fuimos a Shwe San Daw Pagoda, donde se recomendaba ver atardecer en lo alto del templo con vistas espectaculares del resto de templos cambiando de color por el sol, pero claro, igual que lo encontramos nosotros, también lo hicieron los 4 millones de chinos que habían en Bagan (nos estaran siguiendo....??? Jmmmm....) y el resto de turistas, así que lo pasamos admirándolo entre chinos y charlando con Guillem, el andorrano que conocimos en Bangkok con su hermana sacándonos el visado.
Visto que los atardeceres no iban a ser muy mágicos, al día siguiente decidimos levantarnos a las 05:00h de la mañana para ver amanecer en Shwe Gu Gyi Phaya, la pagoda que se recomendaba. Esta vez sí que lo disfrutamos, ya que estábamos prácticamente solos, y la salida del sol fué brutal, con la estampa acompañada de 21 globos aeroestáticos de fondo que venían hacia nosotos, simplemente brutal... No tenemos dinero para subir en el globo (400$ por cabeza por 20 minutitos) pero ir a ver amanecer y verlos es gratis y como lo disfrutamos!
Os dejo un time lapse del amanecer, pero no hace para nada justicia a lo que es verlo en persona...
https://youtu.be/hUSAUmxH8FY
Por la tarde intentamos ver el atardecer en una pequeña colina que tenía buenas vistas, y estábamos prácticamente solos, pero las nubes no nos dejaron ver el final... :( A pesar de ello, estuvimos allí sentados, leyendo y pasando el rato.
A partir de ahora empieza la verdadera acción en Bagan. Esa noche, víspera del nacimiento del anticristo, digooo de Natàlia, caí en el famoso "Mal del viajero", que traducido para los que no sabéis lo que es, es estar desde las 8 de la tarde hasta las 4 de la mañana cagando y vomitando como si no hubiera un mañana, y con un dolor de barriga que solo tenía ganas de abrirme en canal y sacarme las tripas...
A la mañana siguiente 7 de marzo, ya estaba un poco mejor, al menos ya no vomitaba, y decidimos hacer bondad y pasar el día a base de suero y cama, aunque me sabía mal por ser el día que era, pero no podía hacer otra cosa. Pero cuando pensaba que nada podría ser peor, Natàlia, que se ve que no tenía muchas ganas de pasarse el día de su cumpleaños cuidándome, en un ataque supremo de envidia, decidió ponerse mala también!!! Yuhuuuuuuu!!! El 31 cumpleaños de Natalia iba mejorando por momentos!!!
Así que nada, visto el panorama, y sabiendo que en el siguiente destino nos esperaba un treking de 3 días, optamos por ampliar un día más en Bagan, para seguir disfrutando de las maravillosas vistas de las paredes y el techo de la habitación del hotel, pasando el rato de la mejor forma que se nos iba ocurriendo, y así recuperarnos un poco más porqué lo peor no eran los viajes al wc sino la falta de energía.
P.D. Como grandes aventureros que somos, adictos al riesgo y a la adrenalina, nos volvimos locos y al día siguiente con un hambre brutal, después de día y medio a base de suero, nos comimos una pizza de bacon y cebolla y un sandwich club con patatas fritas!!! Y seguimos vivos!!!
PD: No sabemos si por aburrimiento, delirius tremens o el pedazo de regalo que le hicieron Bautista y sus padres a Natàlia, el premio de hoy ha sido comprar los billetes para DAR LA VUELTA AL MUNDO!!! 5 de mayo Australia, 26 de mayo Hawai, 2 de junio Canadá, 23 de junio Nueva York y vuelta a Barcelona!!!
FELIZ 31 CUMPLEAÑOS FLUFI!!!
Mareeeeeeeeeee, pobrets meus!!!!
ResponEliminaUn viaje sin cagaleras o vomitera NO ES VIAJE!!! Pasado está...A CONTINUAR, PRECIOSO TEMPLO Y PRECIOSAS FOTOS!!!
No sé que es més impressionant, el regal que us han fet o els pantalons del Riff que porta Natalia en la foto de postureo 😂😂
ResponEliminaJajajajajaja em pixe!!! Doncs fer la volta al món és espectacular, però uns bonbachos del riff comprats en Índia per 1€ és molt més que impressionant!!! 😂😂 XD
EliminaBombachos' que se m'ha escapat la n!! 😂
Eliminame encantan los pantalones naranjas,parecen de una tela super suavita!!!me gusta tanto verte con color en la vestimenta,estas tan guaapa :)
EliminaGracias Irene, tu que siempre me alabas!! 😂😂😂
Elimina👏👏👏👏 la vuelta al mundo en 80 días.... Enveja q tinc!!!!! Jajajajajaja
ResponEliminaUna miqueta més de 80!! 😂😂
EliminaFELIÇ ANIVERSARI I BON VIATGE!!!
ResponEliminaGràcieeeeeees!!!! 😘😘😘
EliminaMare mevaaa!!!!! Estic possant-me al dia poc a po i em trobe volta al mon!!! Jajajaja enhorabona!!!
ResponEliminaSimplemente espectacular! Creo que es un regalo tan difícil de superar. No me había puesto al día hasta hoy y me he quedado de piedra. Jo natalia, esos chollos por un euro... también son muy TOP! Yo firmaría ya cumplir 31 con cagaleras con esa pedazo de sorpresa.
ResponElimina